gwarowo
Nie jestem super expertem od gwary - ale z tego, co pamiętam z rodzinnych stron, wykorzystałam do napisania scenek w gwarze ślaskiej. Gdyby Ktoś chciał pomóc w udoskonaleniu warstwy językowej moich scenek, zapraszam do współpracy:)
„Krolywicz
na ziorku wongla”
Narrator: Downo downo tymu, za gorami za
lasami i za wszystkimi hołdami na grubie stoł pałac ze szczyrego złota, a w nim
miyszkała cudno frelka co boła ksiynżniczkom. Ja!!! tak godali. Noi łona, ta
frela, cołki dziyń paczała bez łokno i się stresowała…
Księżniczka: Jobych ino chciała już
wiedzieć kej się wydom. Czekom i czekom na mojyego kśyńca z bajki a łonego niy
ma. Kaj łoni wszyjscy lotajom, no kaj. Som tu jakiyś kandydaty, ale same
ciaproki.
Kandydat nr 1: Łooo jakoś ty piykno, jako
gryfno, a jako lokato! Weź sie mie, jo cie byda cołki czos nosiył na rynkach, w każdyj izbie i na placu tyż. Byda
ci dowoł kusiki i byda godoł jak ci pszaja.
Księżniczka: Ciebie chyba Piere na dekiel,
jo tego niy chca, jeszcze mie ściepniesz ze słodow, się szczaskom kalfas i
Połomia giyry, idź mi stond pryndko. Giździe jedyn. A Tyn tu czego?
Kandydat nr 2: Weź sie mie, jo ci byda
szczewikiczki kupowoł, fajne szaty na bez tydziyeń i niedzyla. Torybki jakie
bydziesz ino chciała i połno maszkietow.
Księżczniczka: Ja żebych boła rubo? Niey
chca, niy chca. Pacz się stracić. A ty kajżeśmi tu przyloz w tych Chrabołach?
Kandydat nr 3: Jo się chca z Tobom
łożynić. Byda ci zawsze rano do łoża przynosiył chlyb z tustym na śniadanie, na
łobiod krupnioki a na kolacyjo szałot. Się bydziesz miała zy mnom jak ponczek w
maśle.
Kandydat nr 4: Ja księżniczko, będę woził
cię najlepszymi samochodami…
Księżniczka: Stoooop! Niyyyy!
Kandydat nr 4: Dlaczegóż?
Księżniczka: Boś ty je gorol!
Księżniczka: Jo już sama niye wia, jo by
chciała richtich szwarnego chopa, takiego bohatyra coby cołki czos ino mie
ratowoł.
Książę: No to byda jo!!! Pacz jakie jo mom
miynśnie, jakie muskle, pacz ino, a tukej jakie… łobejrzij sie. Jo sie niczego
nie boja, się zapamiyntej, niczego.
Księżniczka: Ani żodnygo smoka?
Książe: Żodnygo!
Księżniczka: Ani najgorszyj poczwary?
Książe: Żodnygo!
Księżniczka: Ani żodnygo pajonka?
Książe: Żodnygo!
Księżniczka: Ani żodnyj baby?
Książe: Niy! Ja! Ja babow to jo się
łokropicnie boja.
Księżniczka: No to Tyś je moj jedyny!!!
Dować sam pierzyny, zaro go położymy do betów. Niech się łodpocznie.
Pierzyny-ksiązę kładzie się, nie może
spać, księżnicza wyszła.
Książę: Jo sie sam nie wyśpia, co to za
zogowki? Ale twarde.
Księżniczka: No i co, wyspołeś sie?
Książę: Kaj tam, coś mie sam gniotło w
plery. Co to boło w tych pierzinach?
Księżniczka: Jo niy wia…
Król: A jo wia, to naprowdy jest
szczerozłoty ksionże, łon przez te wszystkie pierziny wymacoł wongiel. Się
popacz, tukej leżoł, na dole. Jo go tam som wsadziył, bo chca zoboczyć, czy ty
sie nadowosz na ksiyncia. No i musza pedzieć, że ja. Się możecie już zarozki
żynić.
Księżniczka: Toś ty je taki wrażliwy,
synek?
Książe: Ja no toć.
Księżniczka: I niyczego sie nie boisz.
Książę: No cołki czos ci już godom, że
niy. Nic się niy boja nic a nic. Fajne mom muskle, kupiam sie chyba peleryna
coby kożdy widzioł, że jo je taki gryfny, taki szwarny, taki no nojlepszy na
świycie…. Jezdeś a co to?
Księżcznika: Niy wiam dobrze, pewnikiym
mysz w komórce.
Książe: Co mysz jezderkusie cza sie
pryndko skludzić
I przeróbka popularnej piosenki:
Jo Przaja jyj, łOna tukej je
i tańcuje dlo mjee,
bo przeca to wiy, że porwia joooomm,
i w sercu śkludzam na dnie. x2
i tańcuje dlo mjee,
bo przeca to wiy, że porwia joooomm,
i w sercu śkludzam na dnie. x2
„Djobły”
- Diabły wpadają, straszom wszystkich widłami
- Diobol 1. : My som djobły łokropicne AAAAA!!! Durch wszyndzie łaziymy i dusz Ślonzoków poszukujymy.
- Dioboł 2 . : Się nom naojlepiyj podobajom, bo Ślonzoki uczciwe chopy i baby som.
- Dioboł 3. : Momy tukej cyrofaf i kery go podpisze swojom krwiom, to już bydzie nasz na wieki. Jezdeś ale piyknie!!!
- Djobły zacierają ręce , zaś straszą
- Djobły; Ła ha ha, łu hu hu!!! Wszyjscy idom właśnie tu, a tu pikło, wielkie piekło, wcale wom się nie upyikło!!! Ha ha ha!!!! Już na widły i do smoły!!! Jak ta dusza twoja wściekło, to bierymy jom na piekło.
- Djobły nagle się zatrzymują i wąchają
- Djoboł 1: co tu tak wonio?
- Djobol 2: Kule tu je jakiś anioł, paczcie tukej we krzokach!
- Djobol 3: Drałujeymy nazot pryndko
- Anioł wychodzi i zastawia im drogę
- Anioł: a kaj wom się panocki, uwijo, wy gizdy jedne, lucyfery paskudne, co? może wom kołka pożyczyć? Co?
- Djobły się bojom kulom
- Anioł psyko je świynconym wodom
- Anioł : a mocie tu troszka swiyntyj wody, z Anaberg żech przyniosł, nojlepszo na caluśkim świycie.
- Djobły skulone, anioł staje za nimi i psyka je wodą święconą jak tylko się, który ciut wychyli
- Anioł do publiczności i co chwila psyko djobły: Jo żech wiedziała, że te diobły sam przyjdą, bez to zech się sam skludziyła i dowała pozór i łobejrzyjcie se je ino, co za pietrony, jo im dom dusze Ślonzoków, tukej tero bydziecie siedzieć, aż wom się tych gupot łodechce, sam się z karja siedniyjcie, bo kartofle bydizecie łobiyrać i ślonksi łobiod rychtować
- PonBoczek – głos: Aniołku, mom pora pytań do tego łobiodu
- Anioł: toż pytajecie się ponboczku pytejcie, a diobły wom fajnie łodpowiedzom, ja djobły?!!
- Djobły kulom się, przytakujom
- PonBoczek: A bydom to kluski slonskie?
- Djobły: a dyć bydom ponboczku bydom
- Ponboczek: ja, to gryfnie, a bydzie to modro kapusta?
- Djobły a toć a toć bydzie pon bocku zrobiymy
- Ponboczek : łoooo to jo seie fajnie pojym, ale nie zapomnijcie o zołzie
- Anioł: Byście jeszcze mogli szpajza zrobić po łobiedzie
- Djoboł 1: ja ciekawe kiedy, jeszcze cza nudle narychtować i zupa?
- Anioł: Coś ty to pedzioł? Marudo jedna. Skrobej tam skrobej! Bo ci jeszcze marchwi dociepna.
- Djoboł 2: Łoberiby lepiej abo majsu.
- Djoboł 3: cihco bydźcie bo nom się po tych kalfasach pustych dostanie jakom mokrom szmatom. Pócta rolady robić, a gibko.
- Djobły zrezygnowane: ja idymy, jezdeś ale my wpadli jak śliwka w kompot
- Anioł: Ja przeca kompotu tyż bych się napoił.
- Diabły schodzą.
- Anioł: No i widzisz, pon Bocku, jak my się to fajnie wymyślyli. Teroz diobły bydom warzić łobiod, a my sie bydziymy leżeć.
- Ukłony.
„Szport”
Syndzia: Kozdy ślonzok lubi szporty
uprawiać.
Piłkorz: Fuzbala je fajno. Ja! Jo się
zawsze w niedziela na mecz jada i chopcom kibicuja. Jak fajnie grajom, to im
godom: Chopcy, chopcy, fajnie grocie, gole szczylocie, wygrano mocie”. Ale jak
źle grajom, to jo im godom: „Chopcy, chopcy łokropnie grocie, bala wom miyndzy
nogami ucieyko, idzice lepiej wypić mlyko”. A łoni mie wtedy goniom przez
płoty, jak uciekom, to nieroz potargom galoty.
Kolarz: Jo się lubia na kole pojeździć,
jada na pole i mom wyścigi i od babow w doma robia wymigi. (nasłuchuje) Ło
jezdeś chyba moja baba widza, jo się musza skludzić wartko, bo inaczej dostana
jakom mokrom szmatom.
Baba – wlatuje ze szmatom: Gizdzie, tak se
po rantach jeździsz, pysk ci się ino śmieje, do dom pryndko, robota Cie szuko!
Kolarz przewraca rower, ucieka, aż się
kurzy
Babaeczka bierze rower, wsiada: No, teraz
jo się zostaną kolarkom.
Pływak: Jo zaś lubia się popluskać we
wodzie. Kraulem pływom, żabom, pieskiym i delfinym. A, toć, jeszcze motylkiym
się poradza. Paczcie ino, w kożdyj kałuży się fajnie popluskom! Bul bul bul!
Siatkarz: Eeee, jo tam zaś wody nie lubia!
Wola się pociepać bala bez siatka. Pyk, pyk, piłeczka o siateczka. No i
gryfnie! Zagrywka i momy punkcik! Jo go zdobył, joooo! A wy ciaproki z drugiyj
strony siatki, się uważejcie. No, serwuja!!!
Rolnik: A tam te wasze zawody i szporty!
Jo to się mom fajnie, nie musza grać w reprezyntacji, co by się zapałać na
olimpiada. I paczcie, ciepia się snopkami jak młotym, gonia na kole za
kombajnmym, skokom po przyczepie o tyczce, znaczy z grabiami, pływom po
ściernisku, uwijom się na czas i się potym mom dekoracjo medalami, tukej na
dożynkach i to przed cołkom gminom!
Lyniuch: Kiedy wy się nauczycie, że
nojlepszy szport to łoglondanie meczow w telewizorze!!! Chopy, idźcie z postympym:
laptopy, smartfony, te takie ajpody i, kule zapomnił żech, te no – tablety, no
ja dyć tablety. Wszyndzie idzie się popaczec na jaki szport. No, jo wiym, przed
teltwizorym najlepiej, bo wielki i mo dużo kanałów ze szpotrym. Ino ne
zapomnijcie babie kupić drugiygo telewizora, jakby w trakcie meczu chciała
paczeć na „M jak miłość”!
„Zakochany
strach na wroble”
- Strach stoi na środku: Jaki jo je zakochany, paczcie, tam je tako fajno pyzato dziołcha. Jo się w niyj kochom.
- Ptok: Kaj ty widzisz jako dziołcha?
- Strach – pokazuje na dynia: No tak, kole tego majsu sie stoi, za kartoflami.
- Ptok: Jo tam nic nie widza. Jak łona wyglondo?
- Jak naoppiykniejszo, nojgryfniejszo, nojfajniejszo babeczka na cołkim swiycie.
- Ptok: Ja, ale jak wyglondo? Lopisz ja, to może jom zobocza.
- Strach: Łona jez cołko pomarańczowo. Tako rumiano i pyzato. Jo je chudy, a łona łokronglutko, to bydziymy pasować do siebie. Pacz, j omom sam kwiotek we klapie, dom jej go, jak ino się zrobi romantyczny miesioncek.
- Ptok: Czy ty godosz ło tyj dyni????? Ty kcwsz dyni dować kwiotek? Tyś chyba chopie łoszaloł.
- Strach: To je dynia? Nie wierza, łona tak na mie paczi zalotnie i mo takie pulchne licka, jo się musza śniom umówić.
- Ptok: Chopie, godom Ci, że to je dynia. Dynia!!!
- Strach: Nie godyj gupot, bo mi syrce złomiesz. Nie rozumiysz zakochanych.
- Ptok: Dobra, to jo się jyj zapytom, czy łona tyż cie kocho. Pani dyniooooo?! A kocho pani, tego stracha na wróbleeeee?
- Strach: Coś ty, nie wołej jyj, jo je taki nieuczesany. I żech się jeszcze nie goloł. (wącha się pod pachami) Jezdeś jeszcze się musza łokompać, no jo już się łod zeszłego roku nie kompoł. Czekej, jak się wysztigluja, to jom zawołosz.
- Ptok: Jo chyba ogupna. Durnoto! To je dynia, ty się musisz zakochać w kimś innym.
- Strach: Ja, a w kim?
- Ptok: Pon Bocku, lon niy wiy.
- Ptok: No w jakiej gryfnyj straszce na wróble. Łona musi być do ciebie podobno. Tyż się nie bydzie czesała, ani się nie bydzie myła, ani tyż golyła. Zwałszcza szłapkow. Bydzie miała poszarpane łoblecynia i połno myszy w kieszyniach.
- Strach: Ja mosz recht, to je dziołcha z moich marzyń. Jo się z takom chcą lożynić. I bydymy mieć małe straszki na male wróbelki. Połno izba małych straszkow.
- Ptok: No widza, żeś zrozumioł.
- Strach: Ja, terozki rozumia. Ale jedno mie martwi…
- Ptok: Ja , a co?
- Czy ta moja dynia nie bydzie zazdrosno!!!
- Ptok: załamuje rynce i goni stracha.
- Schodzą.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz